معنی کارپذیر
- کارپذیر
- کارپذیرنده، آنکه شغل و عمل قبول می کند، اثرپذیر
واژههای مرتبط با کارپذیر
کار پذیر
- کار پذیر
- آنکه کار قبول کند، منفعل اثر پذیر مقابل فاعل: (بر این جای از این کتاب سخن اندر کار کن و کار پذیر واجب آمد گفتن از بهر آنکه ترکیب بر مرکب از مرکب پدید آید و مرکب فاعل است و مرکب منفعل) (زاد المسافرین 127)
کدرپذیر
- کدرپذیر
- خلل پذیر، مغموم و آشفته. (ناظم الاطباء)
انکارپذیر
- انکارپذیر
- ارندان پذیر منبل پذیر
خاطرپذیر
- خاطرپذیر
- دلپذیر، دل پسند، دلخواه، پسندیده، مرغوب، آنچه انسان بپسندد و به آن دل ببندد
کارپیرا
- کارپیرا
- آنکه کاری را راه می اندازد، کارپیراینده
عذرپذیر
- عذرپذیر
- عذرپذیرنده، آنکه پوزش می پذیرد و عذر و بهانه را قبول می کند
کار گیر
- کار گیر
- کسی که بکاری می پردازد آنکه مباشر کاری شود، سنگ محکم یا ستون سنگی استواری که در ساختن عمارت بکار برند. یا کار گیر بنا. سنگی محکم که بدان ساختمانی بنا کنند، نوعی پارچه درشت و ستبر، سرداب زیر زمین، غار کهف، گنبد
کارپیرا
- کارپیرا
- کارگشا، آنکه کار انجام دهد
کارگذار
- کارگذار
- آنکه کار باسانی و جلدی کند واز عهده آن بخوبی برآید، آنکه حاجات مردم را قضا کند