طلاق باین. طلاقی که از برای مطلق حق رجوع از آن در ایام عده ابتدا موجود نیست. طلاق زوجه ای که زوج با او نزدیکی ننموده باشد. طلاق زوجه یائسه و صغیره از جملۀ طلاقهای باین بشمارمیروند. و رجوع به ترجمه تبصرۀ علامه ص 293 شود
رها کردن زن. تسریح. (منتهی الارب). تطلیق. (تاج المصادر). اِملاک. یقال: اُمْلِکَت امرَها (مجهولاً) ، یعنی طلاق داده شد. (منتهی الارب) : هرکه مراو را طلاق داد بجویدش دوست ندارد هگرز شوی حلاله. ناصرخسرو. و هرگاه که متقی در کار این جهان گذرنده تأملی کند هرآینه مقابح آن را به نظر بصیرت بیند... و به قضا رضا دهد تا غم کم خورد و دنیا را طلاق دهد. (کلیله و دمنه). شب طلاق خواب داده دیده بانان بصیر تا شکرریز عروسان بیابان دیده اند. خاقانی
