معنی خشکسار
- خشکسار
- زمین خشک و بی آب و علف،
برای مثال به هر خشکساری که خسرو رسید / ببارید باران، گیا بردمید (نظامی۵ - ۱۰۰۲)
مبهوت، بهت زده، سرگردان،برای مثال چون سیرت چرخ را بدیدم / کاو کرد نژند و خشکسارم (ناصرخسرو۱ - ۳۴۴)
واژههای مرتبط با خشکسار
خشکسار
- خشکسار
- زمینی را گویند که از آب دور باشد، خشکزار
خشکسار
- خشکسار
- سرزمینی که از آب بی بهره است، زمین بی آب و گیاه، خشک زار، خشک سر
خشکسار
- خشکسار
- زمینی را گویند که از آب دور باشد. (برهان قاطع) (آنندراج) (انجمن آرای ناصری). خشک زار:
گرمسیری ز خشکساری بوم
کرده باد شمال را بسموم.
نظامی.
، زمینی که باران بر آن نباریده باشد. (برهان قاطع) (آنندراج) (انجمن آرای ناصری). خشک زار:
به هر خشکساری که خسرو رسید
ببارید باران گیابردمید.
نظامی.
، بدبخت. پژمرده. بی حاصل. (یادداشت بخط مؤلف) :
چون سیرت چرخ را بدیدم
کو کرد نژند و خشکسارم.
ناصرخسرو
خاکسار
- خاکسار
- خاک مانند، خاک آلود
خشکسال
- خشکسال
- سالی که باران نیامده و بر اثر آن از زمین چیزی نروئیده باشد
خشکبار
- خشکبار
- پسته، بادام، قیسی خشک، فندق، گردو، کشمش، برگه هلو و زردآلو و بعبارت دیگر میوه های خشک از قبیل میوه های فوق و آلو و آلوچه و آلبالو و زردآلو و آلوی خشک و انجیر خشک و غیره را گویند، خشکه بار
خشنسار
- خشنسار
- نوعی مرغابی بزرگ که سری سفید دارد و تنش تیره گونست و بسیاهی زند
خشکزار
- خشکزار
- خشکسار، زمین خشک و بی آب و علف
خشنسار
- خشنسار
- نوعی مرغابی بزرگ و تیره رنگ با سر سفید،
برای مِثال پیاده همی شد ز بهر شکار / خشنسار بود اندر آن رودبار (فردوسی - ۱/۱۹۱) ، از آن کردار کاو مردم رباید / عقاب تیز برْباید خشنسار(دقیقی - ۹۹)
