وطا و جامه ای باشد زرد و کبود و درهم بافته. (برهان). صاحب آنندراج نویسد: ’ملاسروری گوید چادر ترسا، وِطای زرد و کبود’: از پشت کوه چادر احرام برکشد بر کتف ابر چادر ترسا برافکند. خاقانی. ، کنایه ازشفق و روشنایی آفتاب. (برهان). کنایه از سپیدی صبح و شفق آفتاب. (آنندراج) : صبح که رهبان این کبود کلیسا بر سر گیتی کشید چادر ترسا. وصال (از آنندراج)
