معنی پی بریده
- پی بریده
- آنکه رگ وپی پایش بریده شده، پی برکشیده، پی کرده
واژههای مرتبط با پی بریده
پی بریده
- پی بریده
- آنکه پی او قطع شده ظنکه وتر عرقوب او بردیده شده پی کرده پی زده
پی بریده
- پی بریده
- آنکه پی او بریده است. آنکه وتر عرقوب او قطع شده است. پی کرده. پی زده
پا بریده
- پا بریده
- آنکه پای او را قطع کرده باشند. یا پا بریده بودن، ترک آمد و رفت کردن: پای فلانی از اینجا بریده
پای بریده
- پای بریده
- آنکه پایش بریده است پا بریده اقطع
پی بریدن
- پی بریدن
- گوشت پاشنه مرکبی رابریدن برای منع راه رفتن قطع کردن عصب یاوتر عرقوب ستور پی کردن عقر: ملک فرمود تا خنجر کشیدند تکاور مرکبش را پی بریدند. (خسرو شیرین) یا پی بریدن از جایی. از آنجا رفتن ترک آن محل گفتن: ببرم پی از خاک جادوستان شوم با پسر سوی هندوستان. (فردوسی)
پی بریدن
- پی بریدن
- کنایه از متوقف کردن
کنایه از سرپیچی کردن
بریدن رگ و پی پای انسان یا اسب و استر یا شتر با شمشیر، پِی زَدَن، پِی کَردَن، پِی بَرکِشیدَن، پِی بَرگُسَلیدَن
پای بریده
- پای بریده
- اَقطع
پی بریدن
- پی بریدن
- عقر. پی زدن. پی کردن. گوشت پاشنه بریدن برای منع در رسیدن و راه رفتن. (آنندراج). قطع کردن عصب یا وَترِعرقوب ستور:
ملک فرمود تا خنجر کشیدند
تکاور مر کبش را پی بریدند.
نظامی.
- پی بریدن از جائی، از آنجا رفتن. ترک آنجا گفتن:
ببرم پی از خاک جادوستان
شوم با پسر سوی هندوستان.
فردوسی
پی برنده
- پی برنده
- آنکه پی برد. آنکه دریابد. که مطلع شود. که آگاهی یابد. ملتقص. (منتهی الارب)