معنی اشک ابر
- اشک ابر
- کنایه از باران و قطراتی که که از ابر فرو میریزد، اشک میغ، اشک سحاب
واژههای مرتبط با اشک ابر
اشک بار
- اشک بار
- کسی که پی در پی گریه می کند، گِریان، کسی که گریه کند و اشک بریزد، اَشک فِشان، گِریِه گَر، گِریِه مَند، اَشک ریز، اَشک باران، گِریِه ناک، گِریَندِه
اشک طرب
- اشک طرب
- اشک شادی
اشک باری
- اشک باری
- اشک باریدن، اشک ریختن، گریستن
اشک طرب
- اشک طرب
- اشکی که از غایت شادی و خوشحالی جاری شود، اَشکِ شادی، اَشکِ شیرین، اَشکِ شِکَرین
اشک آور
- اشک آور
- آنچه باعث گریه یا ریزش اشک می شود مثلاً گاز اشک آور
اشک آور
- اشک آور
- ماده یا حالتی که سبب گریه و اشک ریزی شود.
- گاز اشک آور، گازیست که در جنگها یا اعتصابات داخلی بکار برند. رجوع به گاز شود
اشک طرب
- اشک طرب
- اشک شیرین که کنایه از گریۀ شادی باشد. (برهان) (هفت قلزم)
اشک شور
- اشک شور
- اشک تلخ. اشک نیم شور. اشک غم:
ز اشک نیم شورحسرت آلود
نمک گیر مذاق دیده محمود.
زلالی (از آنندراج).
و رجوع به اشک تلخ شود، کسی را شاکی یافتن. (اقرب الموارد) ، به گله آوردن و افزودن اذیت و گلۀ کسی را. (منتهی الارب). افزودن بر اذیت و شکایت کسی. (اقرب الموارد). به گله آوردن. (تاج المصادر بیهقی). به شکایت آوردن. (زوزنی) ، دور کردن گله و اذیت کسی. (منتهی الارب). گله زایل کردن. (زوزنی) (تاج المصادر). از اضداد است. (اقرب الموارد) ، بیمار یافتن کسی را. (منتهی الارب) ، گرفتن چیزی از دیگری برای کسی جهت خشنود کردن وی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، شاخ برآوردن درخت. یقال: اشکأت الشجره بغصونها، ای اخرجتها. (منتهی الارب)
اشکبار
- اشکبار
- گریان، اشک ریز اشک افشان
