معنی طبیبه
- طبیبه
- پزشک مؤنث، آنکه بیماران را معالجه می کند، طبیب
واژههای مرتبط با طبیبه
طبیبه
- طبیبه
- مونث طبیب
طبیبه
- طبیبه
- مؤنث طبیب. زن بجشک. آسیه، زمین دراز، جامۀ دراز، ابر دراز، پوست. ج، طِباب. (منتهی الارب) (آنندراج)
حبیبه
- حبیبه
- مؤنث حبیب، معشوقه
ربیبه
- ربیبه
- پرستار کودک، دایه
زبیبه
- زبیبه
- یک مویز یک انجیر، کف دهان از پر گویی
سبیبه
- سبیبه
- یکدسته موی، جامه نازک، راه روش
شبیبه
- شبیبه
- جوانان جوانی
طبیله
- طبیله
- مونث طبلی، جامه یمینی یا مصری موشی که بر آن طبل منقوش است
طبیقه
- طبیقه
- برابر سازگار همراه
