معنی شفاه شفاه شفه ها، لب ها، کناره های دهان از بالا و پایین که روی دندان ها را می پوشاند و جزء اندام سخن گویی است، لوها، جمع واژۀ شفه تصویر شفاه فرهنگ فارسی عمید
شفاه شفاه جَمعِ واژۀ شَفَه. به معنی لبها. (فرهنگ فارسی معین) (یادداشت مؤلف). جَمعِ واژۀ شَفَت. (از آنندراج). جَمعِ واژۀ شفه. (دهار) (اقرب الموارد). لبها، و آن جمع شفت است که دراصل شفه بوده. (غیاث اللغات). و رجوع به شفه شود لغت نامه دهخدا
شراه شراه بهترین داراک، بدترین داراک از واژگان دوپهلو نام گروهی ازرویگردانان (خوارج) فرهنگ لغت هوشیار
