معنی برانداخته
- برانداخته
- از میان رفته، نابود شده، منقرض، برافتاده
واژههای مرتبط با برانداخته
برانداخته
- برانداخته
- از میان رفته نابود شده، ملغی شده ملغی
برانداختن
- برانداختن
- از میان بردن نابود کردن، رسم و عادتی را از بین بردن قانون و مقرراتی را ملغی کردن، منقرض کردن (پادشاهی دولت سلسله)
برانداختن
- برانداختن
- از بین بردن، سرنگون کردن، سنجیدن
برانداختن
- برانداختن
- انداختن. برافکندن. (آنندراج). افکندن. به اطراف افکندن. (ناظم الاطباء) : موج او را بخشک براندازد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
سحر گه مست شو سنگی برانداز
ز نارنج و ترنج این خوان بپرداز.
نظامی.
- حیله برانداختن، چاره کردن. تدبیر کردن: حیلتی برانداخت و خود را بیمار ساخت. (ترجمه تاریخ یمینی).
درانداخته
- درانداخته
- درافکنده:
مرغ پر انداخته یعنی ملک
خرقه درانداخته یعنی فلک.
نظامی.
پرده درانداخته دست وصال
از در تعظیم سرای جلال.
نظامی
برانگیخته
- برانگیخته
- تحریک شده تحریض گردیده
جرانداختن
- جرانداختن
- جرانداختن کسی را. بغضب آوردن او را اوقات ویرا تلخ کردن: (فلانی از بس بیهوده اصرار کرد جرم انداخت) (یکی بود یکی نبود)
برانگیخته
- برانگیخته
- وادار شده، تحریک شده
بر انداختن
- بر انداختن
- برافکندن، از میان بردن، نابود کردن، رسم و عادت یا قانونی را از بین بردن
