معنی مملکت دار

فرهنگ لغت هوشیار

مملکت دار: دارندۀ مملکت. اداره کننده و مدبر مملکت:
هیچ شه را چنین وزیر نبود
مملکت دار و کار ملک تراز.
فرخی

لغت نامه دهخدا

مملکت داری: اداره امور مملکت: ((شاه اسماعیل دوم) در مملکت داری و رسیدگی بامور سلطنت بی علاقه و سهل انگار بود) (فلسفی. شاه عباس 1 ص 33)

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

مملکت گیر: گیرندۀ مملکت. کشورگشا. کشورستان:
اسب او را چه لقب ساخته اند
مملکت گیر و ولایت پیمای.
فرخی

لغت نامه دهخدا

مملکت آرا: آنکه کشور را آرایش می دهد. زینت بخش کشور:
قلج طمغاج خان مسعود شاهنشاه مشرق را
وزیر مملکت آرای کم آز و کم آزارم.
سوزنی.
چون آذرشاپور آن اشارت مملکت آرای را امتثال و انقیاد نمود. (ترجمه محاسن اصفهان)

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با مملکت دار