معنی گریه آور

فرهنگ لغت هوشیار

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

گردن آور: تنومندء زورمند: فرمود که هزار غلام گردن آورتر زره پوش را نزد من فرست

فرهنگ لغت هوشیار

گریه آلود: گریه آلوده: تماشای گل و شبنم گوارا باد بر بلبل که بوی گل نمی ارزد بروی گریه آلودش. (صائب)

فرهنگ لغت هوشیار

گریس خور: مهره کوچکی است که دهانه آن بوسیله یک ساچمه فنردار باز و بسته میشود و این مهره را در قسمتهایی از ماشین که احتیاج به گریس دارد نصب کنند

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

گریه آلود: داغدار شده از گریه و اشک. (ناظم الاطباء) :
تماشای گل و شبنم گوارا باد بر بلبل
که بوی گل نمی ارزد به روی گریه آلودش.
صائب (از آنندراج).
این زمان افسرده ام صائب و گرنه بیش از این
میچکد آتش ز چشم گریه آلودم چو شمع.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با گریه آور