معنی گردبان
- گردبان
- کوهان شتر، کمرگاه، گودبان، گرده بان، سنام
واژههای مرتبط با گردبان
گردبان
- گردبان
- کو هان شتر: رحم آمد مر شتر را گفت هین برجه و بر گردبان من نشین. (مثنوی)
گردبان
- گردبان
- کوهان شتر
گردبان
- گردبان
- درختی در بهشت، آنکه با دستی خورد و با دستی منع کند، پیشوا. فرمانده. رئیس، کندۀ چوبینی مر صنعتکاران را که بر زمین نشانند برای جلا دادن کارهای خود، گریبان پیراهن و گردن و سینۀ پیراهن. (ناظم الاطباء) ، کوهان شتر:
رحم آمد مر شتر راگفت هین
برجه و بر گردبان من نشین.
مولوی
گریبان
- گریبان
- یقه
گردران
- گردران
- ران پر از گوشت و گرد، بیخ ران
گودبان
- گودبان
- کوهان شُتُر، کمرگاه، گِرده بان، گَردبان، سَنام
گریبان
- گریبان
- آن قسمت از جامه که اطراف گردن را می گیرد، یخۀ جامه
گردکان
- گردکان
- گِردو، میوه ای گِرد با یک پوستۀ سبز، یک پوستۀ سختِ چوبی و مغز پر روغن و متقارن، درخت بزرگ و تناور این میوه با چوب بسیار محکم که برای ساختن اشیای چوبی گران بها به کار می رود، گَوز، گَوزبُن، جُوز
گردکان
- گردکان
- درخت گردو گوز جوز: میل کودک به گردکان و مویز بیش باشد که بر خدای عزیز. (اوحدی) یا گردکان بر گنبد بودن، ناپایدار بودن بی ثبات بودن: پرتو نیکان نگیرد هر که بنیادش بد است تربیت نااهل را چون گردکان بر گنبد است. (گلستان) یا گردکان هندی. جوز هندی نارگیل