به زبان زند و پازند انجیر را گویند، و آن میوه ای است معروف و در عربی نیز همین نام دارد، (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)، هزوارش تین، پهلوی انجیر ... هم ریشه تین عربی، (حاشیۀ برهان چ معین) : نبود عجب که مازوی بی مغز بی مزه یابد ازآن نوا مزه و مغز همچو تین، سوزنی، بسا تین که ضایع شود در بساتین کز انجیرخواران غرابی نبیند، خاقانی، رجوع به ترجمه صیدنه و دزی ج 1 ص 156 و بحرالجواهر و تحفۀ حکیم مؤمن و انجیر و مادۀ بعد شود
انجیر، تینه یکی آن، تازه و تر آن بهترین فواکه و خوشترین غذاها است کم نفخ و جاذب و محلل و مفتح سدهای کبدو طحال و ملین و اکثار آن مولد شپش ’؟’، (منتهی الارب)، انجیر، (دهار) (از غیاث اللغات)، درختی است که میوۀ آن شیرین و نیکوترین آن سفید سپس سرخ سپس سیاه و واحد آن تینه است، (از اقرب الموارد) : پیشم آمد بامدادان آن نگارین از کروخ با دورخ از باده لعل و با دو چشم از سحر شوخ آستین بگرفتمش گفتم به مهمان من آی مر مرا گفتا به تازی ((مورد و انجیر و کلوخ))، رودکی، دریا نه آب گر به مثل آبست چون بر لبش نه تین و نه زیتون است، ناصرخسرو، تین انجیر و عنب انگور و بادامست لوز جوز باشد گردکان، بسرو رطب خرمای تر، (بسحاق اطعمه)
کوهی است به شام، (منتهی الارب)، تین و زیتون دو کوهست در شام و گفته اند تین کوههائی بین حلوان تا همدان است و زیتون کوههاست به شام، (از معجم البلدان) (مراصدالاطلاع)، کوهی است به غطفان، نام دمشق، نام مسجدی، مسجدی در شام، (منتهی الارب)، گفته اند تین مسجد نوح است و زیتون بیت المقدس است و گفته اند تین مسجد دمشق است، (از معجم البلدان) دهی از دهستان جوان رود است که در بخش پاوۀ شهرستان سنندج واقع است و 343 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
التین، سورۀ نودوپنجمین از قرآن کریم، مکیه، و آن هشت آیت است، پس از الم نشرح و پیش از علق: تقویم صورت ما، کردند باغبانان برخوان اگر ندانی آغاز سورهالتین، ناصرخسرو
