پاکرای. پاک اندیشه. که مغز و اندیشۀ پاک و درست دارد. زیرک. تیزهوش. تیزویر: که مهبود بد نام آن پاک مغز روان و دلش پر ز گفتار نغز. فردوسی. ولیکن یکی داستانست نغز مگر بشنود مردم پاک مغز. فردوسی. پرستندۀ بیشه و گاو نغز چنین داد پاسخ بدان پاک مغز. فردوسی. چو بشنید زال این سخنهای نغز بدل گشت خرم گو پاک مغز. فردوسی. یکی بارۀ گام زن خواست نغز بدان برنشست آن گو پاک مغز. فردوسی. ز بازارگانان یکی پاک مغز سخنگوی و اندر خور کار نغز. فردوسی. بفرمود تا درگری پاک مغز یکی تخته جست ازدر کارنغز. فردوسی. بموبد چنین گفت کای پاک مغز ترا کردم این لقمۀ خوب و نغز. فردوسی. که فردوسی طوسی پاک مغز بداده ست داد سخنهای نغز. اسدی
