معنی گش سیاه
- گش سیاه
- سودا از مجموع از چهار خلط یا گش بدن شامل گش سفید یا بلغم، گش زرد یا صفرا، گش سرخ یا خون
واژههای مرتبط با گش سیاه
آب سیاه
- آب سیاه
- کوری تام یا ناقص که از ضمور و اطروفیای عصب باصره پدید آید
دل سیاه
- دل سیاه
- بد فلب بد خواه بد اندیش، سیاه دل قسی القلب
چشم سیاه
- چشم سیاه
- آن کس که چشمان سیاه دارد سیاه چشم
سق سیاه
- سق سیاه
- درست آن سک سیاه است زاغزبان
سغ سیاه
- سغ سیاه
- آنکه نفرین او درگیرد
دل سیاه
- دل سیاه
- سیاه دل، بددل، بداندیش، بدخواه
کشک سیاه
- کشک سیاه
- قَرَه قُروت، مادۀ خوراکی ترش مزه که از جوشاندۀ غلیظ شدۀ آب ماست تهیه می شود، پینو، لیولَنگ، هَلباک، هبولَنگ، ریخبین، تَرپَک، پینوک، رُخبین، تَرف
آب سیاه
- آب سیاه
- آب سیه، در پزشکی از امراض چشم که باعث تیرگی و نابینایی چشم می شود، آمورز، شرابی که از انگور سیاه گرفته باشند، شراب انگوری، آب بسیار و عمیق، غرقاب، سیل، نیستی، مرگ،
برای مِثال زردگوشان به گوشه ها مردند / سر به آب سیه فرو بردند (نظامی۴ - ۶۰۲)
آب سیاه
- آب سیاه
- نوعی بیماری چشمی که باعث تیرگی و نابینایی چشم می شود، حادثه، مداد، مرکب، آبی که تیره و رنگ آن تیره باشد
