معنی غیبتگر
- غیبتگر
- آنکه کارش غیبت کردن و بدگویی است، غیبت کننده، بدگویی کننده در غیاب مردم
واژههای مرتبط با غیبتگر
غیبتگر
- غیبتگر
- بدگویی کننده در غیاب مردم
غیبتگر
- غیبتگر
- بدگو. (ناظم الاطباء). بدگویی کننده. آنکه کارش غیبت و بدگویی از مردم باشد. رجوع به غیبت شود
دیباگر
- دیباگر
- دیباباف، دیبافروش، دیباجی، دیباچی
لعبتگر
- لعبتگر
- لعبت ساز، عروسک ساز، بت ساز، بتگر
غیبت گو
- غیبت گو
- آنکه بد دیگران را در غیاب آنان بگوید، غیبت گوینده
غارتگر
- غارتگر
- کسی که مال مردم را غارت کند، غارت کننده، تاراج کننده
غارتگر
- غارتگر
- اپارک تاراجگر این است کزو رخنه به کاشانه من شد تاراجگر خانه ویرانه من شد (وحشی) کسیکه مال مردم را به تاراج برد غارت کننده، راهزن دزد
لعبتگر
- لعبتگر
- لعبت ساز
غارتگر
- غارتگر
- کسی که مال مردم را به تاراج برد، راهزن، دزد
