ادات تحسین احسنت آفرین، تهنیت تبریک، روز بیست و ششم از ماههای ملکی، پول و نقل و گل و غیره که در جشن عروسی بسر عروس و داماد نثار کنند یا به مطربان و رقاصان دهند شاباش، امراز شاد بودن شادمان زی، خرم باش خ
نام روز بیست و ششم است از ماههای ملکی، (فرهنگ جهانگیری)، کلامی است که در مقام تحسین گویند و شاباش مخفف آن است، (آنندراج)، امر) کلمه تحسین یعنی خوش باش و خرم زی، (ناظم الاطباء)، شاد زی ! تبریک و تهنیت: من چون شنیدم از در آواز مطربانش وان شادباش کهتر وان نوش باد مهتر، امیرمعزی (از آنندراج)، ، کنایه از عطا و بخشش و بمعنی آنچه نثار کرده به کسی دهند، (آنندراج)، نثار، شاباش، رجوع به شاباش شود، - شادباش کردن، تبریک و تهنیت گفتن کسی را، - شادباش گفتن، تبریک گفتن، خوش باش گفتن
خوش باش، احسنت، آفرین، برای مِثال گفت شاباش و بدادش خلعتی / گوهر از وی بستد آن شاه و فتی (مولوی۱ - ۹۰۱)، پولی که در مجلس جشن و شادمانی به نوازنده و بازیگر می دهند یا بر سر عروس و داماد نثار می کنند
