معنی اشتهار
- اشتهار
- شهرت یافتن، مشهور بودن، نامبردار شدن، ناموری
واژههای مرتبط با اشتهار
اشتهار
- اشتهار
- شهرت یافتن، ناموری
اشتهار
- اشتهار
- معروف گردیدن، شهرت
اشتهار
- اشتهار
- آشکارا کردن و آشکارا شدن. یقال: اشتهره فاشتهر. (منتهی الارب). لازم و متعدی است. گویند فلان را فضیلتی است که مردم آنرا شهرت داده اند. و هم گویند: فلان به فضل مشهور شده است. (از اقرب الموارد). در فارسی به معانی شهرت و ناموری و معروفیت بکار می رود
اشتهار
- اشتهار
- آوازه، سرشناسی، شهرت، صیت، معروفیت، نامبرداری، ناموری
ابتهار
- ابتهار
- حیلت کردن
اجتهار
- اجتهار
- بی پرده دیدن دیدار یافتن
اشتیار
- اشتیار
- انگبین بر گرفتن (از کندو یا از درختان)، فربه شدن ستور
اشتهاب
- اشتهاب
- پیرگشتن، دو مویگی
اشتکار
- اشتکار
- نیک بارانی باران نیک، پرشیری، کرک برآوردن، سختی سرما یا گرما
