معنی کند و کاو
- کند و کاو
- کنایه از کندن و کاویدن، کنایه از تفحص، تجسس
واژههای مرتبط با کند و کاو
کندو کاو
- کندو کاو
- کنجکاوی کردن، ته و توی چیزی را در آوردن، سعی و کوشش
کند و کوب
- کند و کوب
- کندن و کوبیدن، آشوب، تشویش، اضطراب،
برای مِثال نه گفت اندر او کار کردی نه چوب / شب و روز از او خانه در کند و کوب (سعدی۱ - ۱۲۴)
کرد و کار
- کرد و کار
- عمل رفتار: (آهو با حالتی که نشانه عصبانیتش از کرد و کار شوهر بود چفت در را انداخت و دوستانه بهما پر خاش کرد)
کند و کوب
- کند و کوب
- کنایه از تشویش و بی قراری
کند و کوب
- کند و کوب
- اضطراب، تشویش، آشوب
کد و کاش
- کد و کاش
- چک و چانه. مِکاس. مُماکَسَه. (یادداشت مؤلف)
کندوکاو
- کندوکاو
- تفحص
کندو کو
- کندو کو
- تفحص تجسس، سعی کوشش
کندوکاو
- کندوکاو
- تفحص، تجسس، سعی، کوشش
