معنی کریچه
- کریچه
- کریچ، خانۀ کوچک، خانه ای که فالیزبانان با شاخه های درخت برای خود درست می کنند، کرچه، گریچ، کومه، کازه،
برای مثال داشت لقمان یکی کریچۀ تنگ / چون گلوگاه نای و سینۀ چنگ (مرزبان نامه - ۱۳۰)
واژههای مرتبط با کریچه
کریچه
- کریچه
- کریچ: (داشت لقمان یکی کریچه تنگ چون گلو گاه نای و سینه چنگ) (بنقل انجمن)
کریچه
- کریچه
- تیره ای از شعبه شیبانی ایل عرب از ایلات خمسۀ فارس. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 87)
کریچه
- کریچه
- کریجه. کریچ. کریج. خانه کوچک را گویند مطلقاً. (برهان) :
که چو شه بر شکار کرد آهنگ
راند مرکب بدین کریچۀ تنگ.
نظامی.
داشت لقمان یکی کریچۀ تنگ
چون گلوگاه نای و سینۀ چنگ.
سنائی.
، خانه ای که دهقانان از چوب و علف در کنار زراعت سازند. (برهان). رجوع به کریج و کریچ شود، بمعنی حفره و مغاک است. چاله. کریشک. (یادداشت مؤلف)
پریچه
- پریچه
- پری کوچک
دریچه
- دریچه
- در کوچک، دربچه
کریمه
- کریمه
- مؤنث کریم، بخشنده، سخاوتمند
پریچه
- پریچه
- پوست و پوشال خرما که بدان ریسمان بافند لیف خرما پیشن پیشند آژوغ آزغ آزوغ
سریچه
- سریچه
- مرغ سقا
دریچه
- دریچه
- در کوچک، پنجرۀ خانه، روزن
دریچۀ اطمینان: سوراخ و دریچه ای که در بعضی از ماشین ها ساخته می شود تا هر وقت بخار ماشین زیاد شود و خطر انفجار باشد خود به خود باز شود و بخار زاید را خارج سازد
