معنی کاولی
- کاولی
- کابلی، از مردم کابل، تهیه شده در کابل، کولی
واژههای مرتبط با کاولی
کاولی
- کاولی
- منسوب به کاول. از مردم کاول کابلی، کولی لولی غریب اشمار
کاولی
- کاولی
- از اهل کابل. (ولف). کابلی:
ز بستی و از لشکر کاولی
ز گردان شمشیرزن زابلی.
فردوسی.
، بمعنی لولی. (غیاث) (از مصطلحات). کولی. رجوع به کولی شود
زاولی
- زاولی
- منسوب به زاول. از مردم زاول زابلی، زبان مردم زابلستان زابلی، مقامی است در موسیقی و آن شعبه نوزدهم از شعب بیست و چهارگانه موسیقی قدیم است
کابلی
- کابلی
- از مردم کابل، تهیه شده در کابل،
برای مِثال ز ترکان بسی در پس پشت اوی / یکی کابلی تیغ در مشت اوی ، کولی(فردوسی - ۸/۴۵۳)
چاولی
- چاولی
- غله برافشان، ظرفی که از نی به شکل طبق ببافند
اَلَک، وسیله ای گرد و دیواره دار با سطح سوراخ سوراخ معمولاً ریز که برای جدا کردن ناخالصی، گَردها یا اجزای ریز و درشت حبوبات، آرد و امثال آن به کار می رود، غَربال، غَرویزَن، موبیز، غَربیل، گَربال، آردبیز، پَریزَن، مُنخُل، پَرویزَن، تُنُک بیز، پَریز، پَرویز، تُنُگ بیز
زاولی
- زاولی
- زابلی، در موسیقی از شعبه های بیست و چهارگانۀ موسیقی ایرانی
کابولی
- کابولی
- منسوب به کابول ب کابلی} یک سیه رو دیو کابولی زنی گشت بر شهزاده ناگه رهزنی) (مثنوی)
کابلی
- کابلی
- منسوب به کابل، آنچه که وابسته و مربوط به کابل باشد یا در آنجا بدست آید. یا اهلیلج کابلی. هلیله منسوب به کابل هلیله. یا تیغ کابل. تیغ ساخته کابل: (ز ترکان بسی در پس پشت اوی یکی کابلی تیغ در مشت اوی . {یا خنجر کابلی خنجر ساخته کابل: (کنون چنبری گشت پشت یلی تابد همی خنجر کابلی . {یا رقص کابلی. نوعی رقص منسوب به کابل، از مردم کابل اهل کابل
کاکلی
- کاکلی
- پارسی است از پرندگان پرنده ایست از گونه های جل که در روی سر دارای چند پر بشکل کاکل است و در صحاری و مزارع خشک آسیا و اروپا و افریقا میزید. یکی از اقسام آن بنام کاکلی کوهی مشهور است