معنی زه کمان
- زه کمان
- چلّۀ کمان، چرم کمان، چرم گور، چرم گوزن، وتر
واژههای مرتبط با زه کمان
زه کمان
- زه کمان
- شِرْع. (دهار). شِرْعه. قُنْب. قِناب. (منتهی الارب). وتر. رودۀ تابیده که بر کمان بندند و به خاصیت ارتجاعی آن تیر را پرتاب کنند: امیر به ترکی مرا گفت زه کمان جدا کن و بر پیل رو و از آنجا بر درخت پیلبان را به زه کمان بیاویز. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 458)
زه مکان
- زه مکان
- دهی از دهستان اسفندقه است که در بخش ساردوئیۀ شهرستان جیرفت واقع است و 360 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
زه کردن
- زه کردن
- بارور کردن باردار کردن آبستن کردن
چله کمان
- چله کمان
- زِهِ کَمان، چَرمِ گَوَزن، چَرمِ کَمان، چَرمِ گور، وَتَر
شخ کمان
- شخ کمان
- ویژگی تیراندازی که کمان سخت و محکم داشته باشد، قوی، پرزور، نیرومند
نه همان
- نه همان
- نه تنها نه فقط
زه کردن
- زه کردن
- آبستن کردن
چهل کمان
- چهل کمان
- دهی است از دهستان پساک__وه بخش کلات شهرستان دره گز. در 17هزارگزی جنوب خاوری دره گز واقع است. دره و معتدل است، 162 تن سکنه دارد از چشمه آبیاری میشود. محصولش غلات و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
ده زمان
- ده زمان
- دهی است از دهستان سربند پایین بخش سربند شهرستان اراک در 32هزارگزی جنوب باختری آستانه. دارای 135 تن سکنه است. آب آن از چشمه و قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)