معنی آهن گداز
- آهن گداز
- آنکه یا آنچه آهن را ذوب می کند، گدازندۀ آهن
واژههای مرتبط با آهن گداز
آهن گداز
- آهن گداز
- آنکه آهن گدازد
آهن گداز
- آهن گداز
- آنکه آهن گدازد:
بر این روزگاری برآمد براز (ظ: دراز)
دم آتش و رنج آهن گداز
گهرها یک اندر دگر ساختند
وزآن آتش تیز بگداختند.
فردوسی
آهن گدازی
- آهن گدازی
- عمل گداختن آهن
آهن گذار
- آهن گذار
- آنکه تیر و مانند آنرا از آهن گذراند: مردان آهن گذار، آنکه از آهن گذرد: تیغ آهن گذار
آهنگ ساز
- آهنگ ساز
- سازندۀ آهنگ، موسیقی دانی که آهنگ های موسیقی بسازد
آهن گذار
- آهن گذار
- آنکه تیر و مانند آن را از آهن بگذراند، کنایه از قوی، نیرومند،
برای مِثال شمار سپه آمدش صدهزار / همه شیرمردان آهن گذار (فردوسی۲ - ۸۴۶)
هر چیز که ازآهن بگذرد مثلاً تیغ آهن گذار،برای مِثال کجا تیغ و ژوپین آهن گذار / کجا نیزه و گرزۀ گاوسار (فردوسی - ۳/۳۸۸)
جان گداز
- جان گداز
- آنچه روح و روان را ملول و افسرده کند، دردناک، ناتوان کننده،
برای مِثال کند خواجه بر بستر جان گداز / یکی دست کوتاه و دیگر دراز (سعدی۱ - ۶۵)
گهر گداز
- گهر گداز
- آنکه جواهر را بگدازد، شیشه گر: آخر از ریگ گوهر گدازان چنان شیشه ای صافی کردند و از شوره خاک جهان این قالبهای لطیف ظاهر کرده اند
آهن گذار
- آهن گذار
- کسی که تیر را از آهن بگذراند
