معنی اسم خاص
- اسم خاص
- در دستور زبان علوم ادبی اسمی که بر یک شخص یا چیز معیّن دلالت می کند مانند کوروش، انوشیروان، شبدیز، رخش و تهران
واژههای مرتبط با اسم خاص
اسم خاص
- اسم خاص
- ویژه نام
اسم خاص
- اسم خاص
- یا عَلَم. آنست که بر فردی مخصوص و معین دلالت کند: حسن، جعفر، فریدون، جمشید، تبریز، شیراز، البرز، دماوند، شبدیز، رخش. و رجوع به عَلَم شود
استرخاص
- استرخاص
- پروا خواستن، ارزان خواستن
اسم عام
- اسم عام
- همه نام
اسم ذات
- اسم ذات
- زاد نام
اسم عام
- اسم عام
- اسم جنس، در دستور زبان علوم ادبی اسمی که شامل اشخاص یا اشیای هم جنس می شود و بر یکایک آن ها دلالت می کند مانندِ مرد و اسب
اسم ذات
- اسم ذات
- در دستور زبان علوم ادبی اسمی که مدلول آن در خارج وجود داشته، قائم به ذات باشد و دیده شود مانندِ کتاب، کاغذ و اسب
استرخاص
- استرخاص
- ارزان دیدن. ارزان شمردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). ارتخاص.
اسم عام
- اسم عام
- اسم عام یا اسم جنس آنست که مابین افراد همجنس مشترک است و بر هریک از آنها دلالت کند: مرد، پسر، دختر، اسب، گاو، باغ، درخت. رجوع به اسم جنس شود