کار. (منتهی الارب) ، انجام کار. (منتهی الارب). حالت کارهای مردم: ما ادری هو علی ای ّ صرعی امره ای علی الاعطاء، ای لم یتبین لی امره علی الرد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
کسی که مرض صرع دارد. کسی که او را مرض صرع باشد. (غیاث) (آنندراج) : بیهش نیم و چو بیهشان باشم صرعی نیم وبصرعیان مانم. مسعودسعد. شیفتم چون خری که جو بیند یا چو صرعی که ماه نو بیند. نظامی. برگ شاخ دگر چو آب حیات صرعیان را دهد ز صرع نجات. نظامی
