معنی شوهردار
- شوهردار
- ویژگی زنی که زناشویی کرده و دارای شوهر است
واژههای مرتبط با شوهردار
شوهردار
- شوهردار
- مقابل بی شوهر. زن که در نکاح مردی باشد. زن که همسر دارد
شوهر دار
- شوهر دار
- حالت و کیفیت شوهر دار
شوهرداری
- شوهرداری
- شوهر داشتن، از شوهر مواظبت و مراقبت کردن
گوهردار
- گوهردار
- دارای گوهر، کنایه از دارای نژاد نیک، اصیل
جوهردار
- جوهردار
- نژاده، اصیل، مستعد، کاری، شمشیر و تیغ آبداده و تیز
گوهردار
- گوهردار
- شمشیر آب داده و جوهردار
جوهردار
- جوهردار
- دارای استعداد و شایستگی، اصیل
دارای جلا و درخشندگی
تیغ و شمشیر تیز و برّان، جُراز، شَربَتِ اَلماس، قاضِب، حُسام، صارِم، صَمصام، غُفج، شَمشیرِ آبدار
شوهرداری
- شوهرداری
- تیمارداری زن شوی را. شوهر را نگهداری کردن. با شوهر به سر بردن.
- امثال:
همسایه ها یاری کنیدتا من شوهرداری کنم
گوهردار
- گوهردار
- دارای گوهر. دارای جواهر:
خوش می روی در جان من، خوش می کنی درمان من
ای دین و ای ایمان من، ای بحر گوهردار من.
مولوی (کلیات شمس).
، دارای نژاد. اصیل. نژاده، دارای جوهر چنانکه تیغ و شمشیر و جز آن. جوهردار:
جود و عدلش هر دو نعمت ساز و محنت سوز باد
دست و تیغش هر دو گوهربار و گوهردار باد.
امیرمعزی (از بهار عجم)