معنی درنگیدن
- درنگیدن
- درنگ کردن، دیر کردن، توقف کردن، بازایستادن
واژههای مرتبط با درنگیدن
درنگیدن
- درنگیدن
- درنگ کردن
درنگیدن
- درنگیدن
- درنگ کردن
درنگیدن
- درنگیدن
- درنگ کردن. ثبات و آرام ورزیدن. (برهان). آرام گزیدن. ثبات ورزیدن. (آنندراج). ثابت ماندن. (ناظم الاطباء) ، تأخیر کردن. (برهان). دیری کردن. (ناظم الاطباء) ، توقف کردن. ماندن. متوقف شدن. (ناظم الاطباء) ، آرامیدن. (ناظم الاطباء)
درنگیدن
- درنگیدن
- به بانگ درآمدن. (ناظم الاطباء). صدا کردن تار و ساز و گرز و شمشیر. ترنگیدن. و رجوع به درنگ (دَ / دِ رَ) شود
جرنگیدن
- جرنگیدن
- آواز کردن شمشیر و گرز و امثال آن بهنگام استعمال
چرنگیدن
- چرنگیدن
- آواز کردن شمشیر و گرز و مانند آنها بر اثر تصادم
غرنگیدن
- غرنگیدن
- غرنگ کردن، ناله برآوردن
جرنگیدن
- جرنگیدن
- صدا کردن شمشیر و زنگ و هر چیز فلزی یا چینی هنگامی که به چیزی بخورد،
برای مِثال به ابر اندر آمد دم کرهّ نای / جرنگیدن گرز و هندی درای (فردوسی۱ - ۱۲۶۷)
ترنگیدن
- ترنگیدن
- صدا کردن زهِ کمان هنگام تیر انداختن، صدای خوردن گرز و شمشیر به سپر و مانند آن،
برای مِثال ز کوب گرز و ترنگیدن حسام بُوَد / فضای معرکه همچون دکان آهنگر (اثیرالدین اومانی - لغتنامه - ترنگیدن)
