معنی غلندر
- غلندر
- قلندر، مجرد، بی قید و از دنیاگذشته، درویش
واژههای مرتبط با غلندر
غلندر
- غلندر
- بمعنای شخص بی پروا از دنیا که سالک راه خدا باشد
غلندر
- غلندر
- شخص بیکار بیعار که در لباس درویشی گدایی کند. (از فرهنگ نظام). این لفظ مبدل گلندر به معنی کندۀ ناتراشیده است و مجازاً در معنی بیکار گدا استعمال شده است. مطابق قاعده تبدیل حروف به همدیگر تبدیل گاف به حرف قریب المخرج خود غین درست است، و چون لفظ فارسی است با قاف نوشتن (قلندر) غلط مشهور است، در اصطلاح صوفیان شخص بی پروا از دنیا که سالک راه خدا باشد. (از فرهنگ نظام). قلندر. رجوع به قلندر شود
بلندر
- بلندر
- بلندتر
قلندر
- قلندر
- هر یک از افراد قلندریه، فرقه ای از صوفی که به دنیا بی توجه و نسبت به آداب و رسوم بی قید بوده اند
سلندر
- سلندر
- حیران، متحیر، سرگردان، ویلان
قلندر
- قلندر
- مجرد، بی قید و از دنیاگذشته، درویش
کلندر
- کلندر
- قوی هیکل، تنومند، درشت اندام، قلندر، چوب بزرگ و ناتراشیده
علندر
- علندر
- ستبر، خار دار
غلندری
- غلندری
- به شیوه کلندر، چادرتک دیرک
