معنی سنگ سا
- سنگ سا
- چیزی که با آن سنگ را می ساییدند، سنگ تراش
واژههای مرتبط با سنگ سا
سنگ آسا
- سنگ آسا
- ثابت و مستحکم و بی حرکت
سنگ ساو
- سنگ ساو
- سُوهان، سنگی که برای تیز کردن کارد یا شمشیر و مانند آن به کار می رود، فَسان، فَسَن، سان، سان ساو، سامیز، مِسَنّ
سنگ پا
- سنگ پا
- نوعی سنگ سوراخ سوراخ بسیار سخت است که در حمام چرک پا را با آن پاک می کنند، سَنگِ خاز، سَنگِ سودا
سنگ آسا
- سنگ آسا
- ثابت. برقرار. مستحکم. قایم. محکم. بیحرکت. (ناظم الاطباء)
سنگ سو
- سنگ سو
- مسن. سان. فسان. حجرالمسن. سنگی که با آن چاقو و کارد تیز کنند. (یادداشت بخط مؤلف). سنگ ساب
سنگ سم
- سنگ سم
- که سم او از زفتی و سختی چون سنگ باشد:
پس پای او شد که بنددش دُم
خروشان شد آن بارۀ سنگ سم.
فردوسی
سنگ سگ
- سنگ سگ
- حجرالکلب. رجوع به همین کلمه شود
سنگ سای
- سنگ سای
- سنگ ساینده:
گهی جانور بُد رونده ز جای
بسینه زمین در بتن سنگسای.
اسدی.
زهر بقعه شدندی سنگ سایان
بماندندی در او انگشت خایان.
نظامی
سنگ سار
- سنگ سار
- دهی است از دهستان جرگلان بخش مانۀ شهرستان بجنورد. دارای 138 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)