نابکار. (از برهان) (از آنندراج) (شرفنامۀ منیری). نابکار دشنام ده. (صحاح الفرس). تباهکار و ناکس و فرومایه و بداصل. (ناظم الاطباء). حُثاله. حَرض. حقیر. خابث. خَبیث.. رَذل. لاده. مَحروض. ناچیز. ناکس. هَذر. هرزه. هَلوک. هیچکاره: ابن بلایه بچگان را ز چه کس آمد زه همه آبستن گشتند به یک ره که و مه. منوچهری. زبان بگشاد هرمز کای بلایه ندانم چون تو جادو هیچ دایه. عطار. خُبث، بلایه و کربز گردیدن مرد. (از منتهی الارب). خَشل، بلایه و فرومایه کردن کسی را. (از منتهی الارب). دَعاره و دَعر، بلایه شدن. (تاج المصادر بیهقی).
