معنی اهل طمع

اهل طمع: مردم حریص، کسانی که حرص و طمع بسیار دارندبرای مثال دیدۀ اهل طمع به نعمت دنیا / پر نشود همچنان که چاه به شبنم (سعدی - ۱۶۵)

اهل طمع: حریص. طامع. آزمند:
دیدۀ اهل طمع به نعمت دنیا
پر نشود همچنانکه چاه به شبنم.
(گلستان) ، برآمدن ماه نو، به آواز گریستن کودک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، کشتن بشمشیر کسی را، بریدن بشمشیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، بسوی کام برداشتن تشنه زبان را تا ریق گرد آید. (منتهی الارب) (آنندراج) ، هلال ماه دیدن. ماه نو دیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). بسوی هلال نگاه کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ماه نو دیدن. (تاج المصادر بیهقی) (مؤید)

لغت نامه دهخدا

اهل ذمه: در فقه اهل کتاب از یهود، نصارا و زردشتیان که در ممالک اسلامی زندگانی کنند و در حمایت مسلمانان باشند و جزیه بدهند

فرهنگ فارسی عمید

اهل ذمه: اهل کتاب از زرتشتیان، یهودیان و ترسایان که در سرزمین مسلمان زندگی کنند (با شروط ذمه)

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

اهل ذمه: کافران مطیع پادشاه اسلام، و گاهی عبارت از رعیت باشد. (غیاث اللغات) (آنندراج). کافری که در پناه اسلام باشد. ذمی. زنهاری. پناه آور. رجوع به البیان و التبیین ج 2 ص 35 و تاریخ تمدن جرجی زیدان ج 4 ص 101 و 121 و برای احکام فقهی آن رجوع به کتاب شرایع الاسلام شود

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با اهل طمع