معنی هنرآموز
- هنرآموز
- شاگرد هنرستان، کسی که هنری را فرامی گیرد
واژههای مرتبط با هنرآموز
هنرآموز
- هنرآموز
- کسی که هنری چون نقاشی، مجسمه سازی، و دیگر کارهای ظریف را به دیگران یاد می دهد یا آنکه خود هنر آموزد
هنر آموز
- هنر آموز
- کسی که هنری را تعلیم میگیرد، شاگرد هندوستان هنرجوی
هنرآموزی
- هنرآموزی
- آموختن کار هنری. یاد گرفتن هنر:
چون هنرمند شدبه گفت و شنید
هنرآموزی سلاح گزید.
نظامی
پندآموز
- پندآموز
- آموزندۀ پند، اندرزگوی، ناصح
کارآموز
- کارآموز
- کسی که در حال یاد گرفتن کاری است، دانشجویی که برای کسب مهارت و تجربه در رشتۀ تحصیلی خود در جایی کار می کند، کسی که به دیگری چیزی می آموزد، تعلیم دهنده
هنر آموزی
- هنر آموزی
- عمل و شغل هنر آموز
کارآموز
- کارآموز
- کسی که مشغول آموختن کاری است، دانشمند، مطلع، حاذق، مجرب
پندآموز
- پندآموز
- آموزندۀ پند. ناصح. واعظ. اندرزگوی، موجب عبرت. عبرت افزا. موجب انتباه:
بوسه خواهم داد ویحک بند پندآموز را (؟)
لاجرم زین بند چنبروار شد بالای من.
خاقانی
پیرآموز
- پیرآموز
- علمی که کسی در زمان پیری بیاموزد، (آنندراج)،
که از پیر آموخته باشد، که پیر تعلیم دهد:
در مکافات آن جهان افروز
خواند بر شه فسون پیرآموز،
نظامی