معنی سایه پرست
- سایه پرست
- آنکه سایه را دوست دارد و در سایه بیاساید، آنکه در سایه به سر ببرد و خوش باشد، سایه پسند، راحت طلب
واژههای مرتبط با سایه پرست
سایه پرست
- سایه پرست
- کسی که پیوسته فسق و فجور و کارهای ناشایسته کند
سایه پرست
- سایه پرست
- کنایه از شخصی باشد که پیوسته به فسق و فجور و کارهای ناشایسته بپردازد. (انجمن آرا) (آنندراج) ، زناکار. (ناظم الاطباء)
سایه پرست
- سایه پرست
- فاسق، اهل فسق وفجور، زانی، زناکار، رفاه زده
سایه پرستی
- سایه پرستی
- عمل سایه پرست
سایه پرستی
- سایه پرستی
- سایه دوستی، دوست داشتن سایه، در سایه به سر بردن،
برای مِثال سایه پرستی چه کنی همچو باغ / سایه شکن باش چو نور چراغ (نظامی۱ - ۷۶)
ساده پرست
- ساده پرست
- غلامباره
سایه پرستی
- سایه پرستی
- کنایه از فسق و فجور و کارهای ناشایسته کردن باشد. (برهان) (شرفنامه) (انجمن آرای ناصری) ، سایه دوستی. با سایه بسر بردن:
سایه پرستی چو کنی همچو باغ
سایه شکن باش چو نور چراغ.
نظامی.
، زنا. (ناظم الاطباء)
ساده پرست
- ساده پرست
- غلامباره. امردباز. مایل بصحبت امردان و ساده رویان
سایه رست
- سایه رست
- گیاهی که در زیر سایۀ درختان بروید و نمو کند، روییدۀ در سایه، کنایه از ناز پرورده، به نازونعمت پرورش یافته
