کرسی، (جهانگیری) (شرفنامۀ منیری)، کرسی که بر آن نشینند، (برهان)، کرسی و صندلی، (ناظم الاطباء)، کرسی باشد، چه پائین تر از گاه یعنی تخت می گذارند، (فرهنگ رشیدی)، کرسی که بر آن نشینند و آن کرسی را زیر تخت بزرگ گذارند از این روی زیرگاه گویند، (انجمن آرا) (آنندراج) : بر تخت زرین یکی زیرگاه نشسته بر او پهلوان سپاه، فردوسی، نهادند زرین یکی زیرگاه نشست از برش پهلوان سپاه، فردوسی، همان میزبان را یکی زیرگاه نهادند و بنشست نزدیک شاه، فردوسی، بر اورنگ بد پهلوان پیش شاه سوی راستش سام بر زیرگاه، اسدی، بهرخانه در تختی از پیشگاه بر تخت زیرین یکی زیرگاه، اسدی
دهی از دهستان زیلائی بخش مسجدسلیمان شهرستان اهواز، واقع در 28هزارگزی شمال باختری مسجدسلیمان، کنار راه مسجدسلیمان به لالی، کوهستانی، گرمسیر، مالاریائی، دارای 130 تن سکنه، آب آن از چشمۀ هفت شهیدان، محصول آنجا غلات، شغل اهالی کارگری شرکت نفت و زراعت، صنایع دستی قالیچه بافی و راه آن شوسه است، پاسگاه ژاندارمری دارد ساکنین از طایفۀ هفت لنگ بختیاری هستند، این آبادی راهفت شهیدان مینامند، (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
