معنی ذباله

ذباله

ذباله

پلیته. (دهار) (منتهی الارب). فتیله. فلیته. ذُبّاله َ. پلیتۀ افروخته. ج، ذبال. (مهذب الاسماء). ذَبائل:
این همی گفت و ذبالۀ نور پاک
از لبش میشد پیاپی بر سماک.
مولوی