معنی خوش علف
- خوش علف
- ویژگی حیوان علف خواری که خوب علف می خورد
واژههای مرتبط با خوش علف
خوش علف
- خوش علف
- جانوری که علوفه نیک و بمقدار زیاد خورد: حیوان خوش علف
خوش علف
- خوش علف
- هر حیوان بسیارخورنده و اکول. (ناظم الاطباء). ستور که هر علف به مذاق او خوش آید:
قاضی شهر بین که چون لقمۀ شبهه می خورد
پاردمش دراز باد این حیوان خوش علف.
حافظ.
، آدمی که کمیت غذا خواهد نه کیفیت آن. (یادداشت مؤلف)
خوش خلق
- خوش خلق
- ساویز دشاک
خوش خلق
- خوش خلق
- خوش اخلاق، دارای اخلاق نیک
خوش قلب
- خوش قلب
- ویژگی کسی که به دیگران کینه و دشمنی ندارد، خوش باطن، پاک دل، خیرخواه
خوش قلب
- خوش قلب
- Kindhearted
خوش قلب
- خوش قلب
- добросердечный
خوش قلب
- خوش قلب
- gutherzig
خوش قلب
- خوش قلب
- добросердий
