خوش علف خوش علف هر حیوان بسیارخورنده و اکول. (ناظم الاطباء). ستور که هر علف به مذاق او خوش آید: قاضی شهر بین که چون لقمۀ شبهه می خورد پاردمش دراز باد این حیوان خوش علف. حافظ. ، آدمی که کمیت غذا خواهد نه کیفیت آن. (یادداشت مؤلف) لغت نامه دهخدا
خوش قلب خوش قلب ویژگی کسی که به دیگران کینه و دشمنی ندارد، خوش باطن، پاک دل، خیرخواه فرهنگ فارسی عمید