معنی تشت زر
- تشت زر
- تشتی که از زر ساخته شده
کنایه از خورشید
تشت زرّین
واژههای مرتبط با تشت زر
تشت زر
- تشت زر
- کنایه از آفتاب جهانتاب. (برهان) (آنندراج). تشت زرین. آفتاب. (فرهنگ رشیدی) (ناظم الاطباء) :
مگر روز قیفال او راند خواهد
که تشت زر ازشرق رخشان نماید.
سراج الدین سکزی (از انجمن آرا).
، تشتی از طلا. و رجوع به طشت زر شود
خشت زر
- خشت زر
- خشتی که از طلا ساخته شده است. کنایت از آفتاب است. (از انجمن آرای ناصری) (از برهان قاطع)
طشت زر
- طشت زر
- معروف است که طشت طلا و لگن طلا باشد. (برهان) (آنندراج) ، کنایه از آفتاب عالمتاب هم هست. (برهان) (رشیدی) (آنندراج) (انجمن آرای ناصری) ، جام طلا را نیز گویند. (برهان) (آنندراج)
دشت زر
- دشت زر
- دهی از بلوک فاراب دهستان عمارلو از بخش رودبار شهرستان رشت. سکنۀ آن 105 تن. آب آن از رود خانه شاهرود. محصول آنجا غلات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
تشت زن
- تشت زن
- کسی که بر تشت می کوبد، کسی که ریتم سما را با تشت به اجرا
خشت زن
- خشت زن
- آنکه خشت سازد خشت ساز، آنکه خشت را بهنگام جنگ پرتاب کند
تشتدار
- تشتدار
- آفتابه چی
تشت دار
- تشت دار
- شخصی که تشت و آفتابه را نگاهدارد و پاکیزه سازد آفتابه چی
پشت سر
- پشت سر
- قفا پشت گردن پس سر، در عقب مقابل پیش رو روبرو، نهانی در خفا در غیاب مقابل روبرو آشکار. یا پشت سر کسی دیدن، زوال کسی را دیدن، یا در پشت سر کسی. در غیاب او