بادپروا بادپروا خانه ای را گویند که بادگیر داشته باشد. (برهان) (هفت قلزم) (فرهنگ سروری) (جهانگیری) (غیاث). خانه ای را گویند که بادگیر داشته باشد که باددر آن آید و آنرا بادخوان و بادخن و بادخون گویند. (آنندراج) (انجمن آرا). رجوع به بادخوان، بادخن و بادخون شود. لغت نامه دهخدا
بادپرور بادپرور پرورندۀ باد. موزون کننده باد (نفس) ، و آن صفت نی باشد: مار زبان بریده نگر نای روز عید سوراخ مار در شکم بادپرورش. خاقانی لغت نامه دهخدا
بادبروت بادبروت عجب و تکبر و غرور مردان (چنانکه (باد گیسو) نخوت و غرور زنانست) لاف زدن فرهنگ لغت هوشیار
دادپرور دادپرور پرورندۀ داد، عدل پرور، برای مِثال کرد با دادپروران یاری / با ستمکارگان ستمکاری (نظامی۴ - ۵۹۱) فرهنگ فارسی عمید
