معنی نخجیل - فرهنگ فارسی عمید
معنی نخجیل
- نخجیل
- وشگون، عمل گرفتن و فشار دادن پوست و گوشت بدن کسی با دو سر انگشت
نشگون، نشگنج، اشکنج، نخجل، نخچل، نیلک
تصویر نخجیل
فرهنگ فارسی عمید
واژههای مرتبط با نخجیل
نخجیل
- نخجیل
- نشکنج: نشان نخجل دارم زدوست بربازو رواست باری گردل ببردمونس داد. (آغاجی لفااق. 134) صحاح الفرس: رواست باری گردل ببرده است نگار
فرهنگ لغت هوشیار
نخجیل
- نخجیل
- بمعنی نخجل است. شمس فخری گفته:
از فلک بگذرد ز بس تندی
اگرش گیری از سرین نخجیل.
(از فرهنگ شعوری).
رجوع به نخچل و نخجل و نخچیل شود
لغت نامه دهخدا
نخجیر
- نخجیر
- حیوانی که او را شکار کنند، شکار، برای مِثال ز بار گران خوشه خم گشته بود / تک وتاب نخجیر کم گشته بود (نظامی۵ - ۹۱۶)، بز کوهی، شکار کردن
فرهنگ فارسی عمید
