جَمعِ واژۀ خیار و آن حقی است برای متبایعین یا یکی از آنها که می تواند عقد لازم را برهم زند وبنا بر تقسیم موجود در کتاب حقوق مدنی سیدحسن امامی ج 1 ص 475 خیارات بر دو قسمند: اول خیارات مختص، دوم خیارات مشترک، خیارات مختص خیاراتی اند که فقط در عقدبیع یافت میشوند و در عقود لازم دیگر موجود نخواهند بود و آنها طبق ذیل ماده 456 قانون مدنی ایران عبارتند از: خیار مجلس، خیار حیوان، خیار تأخیر ثمن، چه مادۀ 456 می گوید تمام انواع خیار در جمیع معاملات لازمه ممکن است موجود باشد مگر خیار مجلس و حیوان و تأخیر ثمن که مخصوص بیع است، خیارات مشترک خیاراتی اند که اختصاص به بیع ندارند و ممکن است در هر یک از معاملات لازمه یافت شود، (حقوق مدنی امامی ج 1 ص 485)، خیارات مشترک با توجه مادۀ 396 قانون مدنی عبارتند از: 1- خیار تخلف شرط، 2- خیار رؤیت و تخلف وصف، 3- خیار غبن، 4- خیار عیب، 5- خیار تدلیس، 6- خیار تبعض صفقه، 7- خیار شرط، 8- خیار تفلیس (مادۀ 380)، و رجوع به هر یک از این ترکیبات در ذیل خیارشود
دهی است از دهستان میان آب بخش مرکزی شهرستان شوشتر واقع در 10 هزارگزی جنوب باختری شوشتر. آب آن از شعبه رود کارون و 100 تن سکنه دارد. راه آن اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
