معنی پیکارساز
- پیکارساز
- آنکه ترتیب جنگ و پیکار دهد، پیکارسازنده
واژههای مرتبط با پیکارساز
پیکارساز
- پیکارساز
- که پیکار سازد. که جنگ در اندازد. که رزم آغازد. که حرب ترتیب دهد:
ز بس خشت گردان پیکارساز
شده پیل چون در نیستان گراز.
اسدی.
نمدپوشی آمد بجنگش فراز
جوانی جهانسوز پیکارساز.
سعدی
پیکارسان
- پیکارسان
- محل جنگ شهر رزم: دریغ است رنج اندرین شارسان که داننده خواندش پیکارسان. (شا. لغ)
پیکار ساز
- پیکار ساز
- آنکه ترتیب جنگ وپیکار دهد
پیکارسان
- پیکارسان
- جای جنگ و پیکار، میدان جنگ
پیکارسان
- پیکارسان
- پیکارستان. محل جنگ. شهر جنگ:
دریغ است رنج اندرین شارسان
که داننده خوانَدْش پیکارسان.
فردوسی
پیکارگاه
- پیکارگاه
- میدان جنگ
پیکارگاه
- پیکارگاه
- جای پیکار، میدان جنگ، رزمگاه
پیرارسال
- پیرارسال
- پیرار، سال پیش از پارسال، دوسال پیش از امسال،
برای مِثال پیرارسال کاو سوی ترکان نهاد روی/ بگذاشت آب جیحون با لشکری گران (فرخی - ۲۶۴)
آشکارساز
- آشکارساز
- دستگاهی برای نمایان کردن چیزهای نامرئی به وسیلۀ آثار آن ها، آشکار سازنده، هویدا کننده
