در اصطلاح منطق امر نسبت داده شده است که در قضیۀ حملیه محمول و در قضیۀ شرطیه تالی خوانده شود. (از کشاف اصطلاحات الفنون) مثلاً در جملۀ ’زیدٌ قائم ٌ’ زید را محکوم ٌعلیه گویند و قائم را محکوم ٌبه نامند. بدانکه لفظ ’هو’ در عربی و لفظ ’است’ در فارسی و لفظ ’استین’ در یونانی و لفظ ’هی’ در هندی بر این نسبت حکمیه دلالت میکند. (از غیاث). رجوع به حکم شود
آنچه بدو نسبت داده شده باشد. پس اگر قضیه حمیله بود آن را موضوع نامند و اگر قضیه شرطیه بود آن را مقدم خوانند. (از کشاف اصطلاحات الفنون). چنانکه در ترکیب ’زیدٌ قائم ٌ’ زید را محکوم ٌعلیه و قائم رامحکوم ٌبه گویند. (از غیاث). و رجوع به محکوم شود
