که بوی و عطر مرزنجوش دارد. شمشاد که امروز ما می شناسیم بوی ندارد، ولی مرزنجوش یکی از ریاحین است، یعنی اسپرمها و معطر است که از اینجا می توان حدس زدکه شمشاد همانگونه که بعضی نوشته اند دو معنی دارد: شمشاد معروف و مرزنجوش. و در شعر زینبی نیز در مصراع دوم کلمه شمشاد باشد نه شمشار و اینکه شعرا موی خوبان را به شمشاد تشبیه می کنند از همین معنی مرزنگوش است شاید به تقلید عرب. (یادداشت مؤلف) : دِرْع بُش آتش جبین گنبدسُرین آهن کَتِف مُشک دم عنبرنفس گلبوی خوی شمشادبوی. منوچهری
