پاکیزه بوم پاکیزه بوم پاک نهاد (؟) : جوانی خردمند و پاکیزه بوم ز دریا برآمد بدربند روم. سعدی (بوستان). شنیدم که مردیست پاکیزه بوم شناسا و رهرو در اقصای روم. سعدی (بوستان) لغت نامه دهخدا
پاکیزه گوی پاکیزه گوی گویندۀ سخنان پاک و شایسته: دو مرد خردمند پاکیزه گوی بدستار چینی ببستند روی. فردوسی لغت نامه دهخدا