معنی سیم گر
- سیم گر
- کسی که آلات و ادواتی از نقره می سازد
واژههای مرتبط با سیم گر
سیم بر
- سیم بر
- کسی که بدنش مانند نقره سفید باشد، سیم تَن، سیم بَدَن، سیمین بَدَن، سیم اَندام، سیمین بَر
سیه گر
- سیه گر
- محیل ظالم. فاجر:
زآنکه این مشتی دغل باز سیه گر تا نه دیر
همچو بید پوده می ریزند در تحت التراب.
عطار.
سیه چشم و سیه زلف و سیه دل
سیه گر بود پوشیده سیاهی.
عطار
سیم گل
- سیم گل
- گلابه که بر بام و دیوار مالند و بر روی آن کاهگل کنند. (برهان). گلی است سفید که خانه را بدان سفیدکنند و این عمل را خانه سیمگل کردن گویند. از بعضی ثقات مسموع شده که گل مذکور مخصوص صفاهان است... (آنندراج). گلابه که بالای کاهگل مالند. (فرهنگ رشیدی)
سیم گل
- سیم گل
- سقف و دیوار گل اندود، سقفی که گل مالی شده و با ماله صاف شود
سیمگر
- سیمگر
- فَضّاض. (ملخص اللغات حسن خطیب کرمانی). از عالم زرگر به معنی نقره گر. (آنندراج). استادی که اسباب نقره میسازد و زرگر آنکه اسباب طلا میسازد. (ناظم الاطباء) :
بکوه سونش سیم و بباغ زردۀ سیب
مگر که سیمگر و زرگراند لشکر تیر.
امیرمعزی (از آنندراج).
تا بت بدعت شکست اقبال نجم سیمگر
سکه نقش بت بزر دادن نیارد در جهان.
خاقانی
سیم تن
- سیم تن
- آنکه تنی سفید چون نقره دارد، نام یکی از همسران بهرام گور پادشاه ساسانی
سیب گل
- سیب گل
- شکوفه سیب
ادیم گر
- ادیم گر
- چرمگر چرمساز چرم گر چرمساز ادیمی
ستیز گر
- ستیز گر
- جنگجو، لجوج، خشمگین، متمرد سرکش
