معنی زبان گاو
- زبان گاو
- نوعی از پیکان تیر بوده، شبیه زبان گاو،
برای مثال در آن بیشه که بود از تیر و شمشیر / زبان گاو برده زهرۀ شیر گاوزبان(نظامی۲ - ۲۵۴)
واژههای مرتبط با زبان گاو
زبان گاو
- زبان گاو
- نام نوعی از پیکان تیر شکاری باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). نوعی از پیکان تیر است که بزبان گاو شباهت دارد. (آنندراج). نوعی از تیر بوده شبیه به زبان گاو. (فرهنگ نظام) :
در آن بیشه که بود از تیر و شمشیر
زبان گاو برده زهرۀ شیر.
نظامی.
، نام گیاهی است که گاوزبانش گویند. (برهان قاطع). نام گیاهی است که گاوزبان خوانند و عرق آنرا گیرند و خورند. (آنندراج). نام گیاهی است دوایی که بیشتر گاوزبان نامیده میشود. (فرهنگ نظام). گیاهی که گاوزبان نیز گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به گاوزبان و زبان شود
زبان ران
- زبان ران
- سخن ران، پرگوی
زبان حال
- زبان حال
- ناسرایش ناسرایان
زبان باز
- زبان باز
- کسی که با زبان چرب و نرم خود مقصود خود را حاصل میکند یا مردم را فریب میدهد، چاپلوس، متملق، چرب سخن
زبان قال
- زبان قال
- سرایش سرایان
زرین گاو
- زرین گاو
- صراحی و ظروفی از طلا که به صورت گاو سازند
زبان ران
- زبان ران
- زبان آور، سخنران، پرگوی، بلیغ
زبان دار
- زبان دار
- گویا، سخنگو، آنکه بتواند مطلب خود را خوب بیان کند
زبان دان
- زبان دان
- کسی که غیر از زبان مادری خود زبان دیگر هم می داند، کنایه از زبان آور، سخن دان، فصیح و بلیغ،
برای مِثال زبان دانی آمد به صاحبدلی / که محکم فرومانده ام در گِلی (سعدی۱ - ۸۱)
