معنی چادرنشینی
- چادرنشینی
- چادرنشین بودن، صحرانشینی، زندگی ایلی
واژههای مرتبط با چادرنشینی
چادرنشینی
- چادرنشینی
- صحرانشینی. بادیه نشینی. بداوت. زندگی ایلیاتی
چادر نشینی
- چادر نشینی
- زندگی کردن در زیر چادر و خیمه چادر نشین بودن
چادرنشین
- چادرنشین
- کسی که در صحرا و در ییلاق و قشلاق زیر چادر یا خیمه زندگی میکند، صحرانشین، طوایفی که زندگانی ایلی دارند و با احشام خود ییلاق و قشلاق میکنند و تمام فصول سال را در زیر چادر به سر می بردند
چادرنشین
- چادرنشین
- صحرانشین، طوایفی که در یک جا ساکن نبوده، ییلاق و قشلاق می کنند
چادرنشین
- چادرنشین
- صحرانشین. بادیه نشین. اهل وَبرَ. و بری. بَدَوی. مقابل شهرنشین و دِه نشین. مقابل تخته قاپو، کنایه از طوایف و قبایلی که زندگی ایلی دارند و همه فصول سال را در بیابان و زیر چادر بسر میبرند و غالباً بکار گله داری و گوسفندچرانی مشغولند و در طلب آبشخور اغنام و احشام خود از نقطه ای بنقطه ای میروند و ییلاق قشلاق میکنند
چادرنشین
- چادرنشین
- خیمه نشین، ایلات، بیابان نشین، صحراگرد، صحرانشین، عشایر، بادیه نشین، بدوی
متضاد: شهرنشین، متمدن، کوچ نشین، کوچگر، کوچی
چادر نشین
- چادر نشین
- آنکه در صحرا و ییلاق و قشلاق در زیر چادر و خیمه زندگی کند
غارنشینی
- غارنشینی
- وضع زندگی مردمی که درازمنه ما قبل تاریخ در غار زندگی می کردند
غارنشینی
- غارنشینی
- زندگی در غار، وضع زندگانی انسان های ماقبل تاریخ که در غار به سر می بردند و آثاری از آن ها به دست آمده که مربوط به ۴۰ هزار سال قبل است
