معنی پیکان گر
- پیکان گر
- آنکه شغلش ساختن پیکان است، پیکان ساز
واژههای مرتبط با پیکان گر
پیکانگر
- پیکانگر
- آنکه پیکان سازد نصال: این قدر پیکان که در یک زخم ماست در دکان هیچ پیکانگر نبود. (کلیم)
پیکانگر
- پیکانگر
- نصال. (دهار). آنکه پیکانها بسازد، از عالم تیرگر و کمان گر. (آنندراج) :
اینقدر پیکان که در یک زخم ماست
در دکان هیچ پیکانگر نبود.
کلیم.
به پیکانگرش مایه داده سپهر
ز فولاد هم جوهر تیغ مهر.
طغرا
پالان گر
- پالان گر
- پالان دوز
پیران سر
- پیران سر
- ایام پیریسر پیری. یا به پیران سری. بروزگار پیری: چو آمد مرا روز کین خواستن به پیران سر این لشکر آراستن، (فردوسی)
پیکان کش
- پیکان کش
- آنکه پیکان از زخم بر آورد: زبس خسته تیر پیکان نشان شده آبله دست پیکان کشان. (نظامی)
پیران سر
- پیران سر
- روزگار پیری، سر پیری،
برای مِثال به پیران سر اکنون برآوردگاه / بگردیم یک با دگر بی سپاه (فردوسی - ۴/۱۱۵)
پالان گر
- پالان گر
- پالان دوز، آنکه پالان اسب و الاغ می دوزد، پالان گر
ویران گر
- ویران گر
- خراب کننده منهدم کننده، پایمال کننده، مفسد، مهلک
پیکان کش
- پیکان کش
- که پیکان کشد. که پیکان از زخم برآرد. که آهن نوک تیر یا نیزۀ نشسته بر اندام به در کند. جراحی که برای علاج قصد برآوردن پیکان از بدن مجروح میکند. (آنندراج) :
ز بس خستۀ تیر پیکان نشان
شده آبله دست پیکان کشان.
نظامی