معنی نواصی
- نواصی
- جمع واژۀ ناصیه، پیشانی، موی پیش سر
واژههای مرتبط با نواصی
نواصی
- نواصی
- جمع ناصیه، موی پیش سر، پیشانی
نواصی
- نواصی
- جمع ناصیه
نواصی
- نواصی
- جَمعِ واژۀ ناصیه. رجوع به ناصیه شود، اشراف مردم. (آنندراج) : نواصی قوم، اشراف قوم، مقابل اذناب قوم. (یادداشت مؤلف)
تواصی
- تواصی
- یکدیگر را وصیت و اندرز کردن
نوادی
- نوادی
- جمعِ واژۀ نادیه، نادی، حادثه
نواهی
- نواهی
- جمعِ واژۀ ناهیه، نهی کننده، بازدارَنده، آنکه یا آنچه کسی را از امری باز می دارد، وازِع، حابِس، زاجِر، مُعَوَّق، مَناع، رادِع
نوامی
- نوامی
- نامیه، قوه ای که موجب رشد و نمو می شود
نواحی
- نواحی
- ناحیه، جانب، جهت، طرف، کرانه، قسمتی از کشور، قسمتی از شهر در تقسیمات اداری، بخش
تواصی
- تواصی
- به یکدیگر اندرز دادن و سفارش کردن، به هم وصیت کردن
