معنی منادا
- منادا
- در دستور زبان کسی که خوانده شده است
واژههای مرتبط با منادا
منادی
- منادی
- پیام آور
منادم
- منادم
- ندیم، هم صحبت، همدم، همنشین
منادات
- منادات
- یکدیگر را خواندن و آواز دادن، با یکدیگر در انجمن نشستن و مشورت کردن
منایا
- منایا
- مَنیَّت ها، اجل ها، مرگ ها، جمعِ واژۀ مَنیَّت
مبادا
- مبادا
- مباد: ارسلان جاذب... گفت... مبادا که از ایشان فتنه تولد کند
معادا
- معادا
- دشمنی کردن با یکدیگر: و بدان که اصل خلقت ما بر معادات بوده است و از مرور روزگار مایه گرفته است، دشمنی کردن با کسی، دشمنی عداوت
منادی
- منادی
- منادا در فارسی: بانگیده بانگنده ندا داده شده خوانده شده، خبر یا حکمی که جارچی در ملا عام با صدای بلند ابلاغ کند، اسمی که پس از حرف ندا آید: ای مرد، یا حسین، جار زدن توضیح در امثال عبارت} منادی کردند {که در نظم و نثر قدیم آمده بصیغه اسم مفعول - یعنی بفتح دال و الف آخر است - و آن مصدر میمی} نادیه {است و بمعنی ندا میباشد ولی اغلب آنرا} منادی {بصیغه اسم فاعل - یعنی مکسور - خوانند (دکتر خیام پور. نداب 3- 2 ص 2- 101) ندا کننده، جار زننده جارچی
منایا
- منایا
- جمع منیه، مرگ ها مردن ها جمع منیه مرگها اجلها
منادم
- منادم
- همدم همنشین هم پیاله همنشین هم صحبت
